என்ன கொடுமை சரவணன் இது!

தஞ்சாவூரை மையமாகக்கொண்டு ஆங்கிலேயர்களுக்கும் பிரெஞ்சுகாரர்களுக்கும் இடையில் நடந்த சண்டைக்காட்சிகள், தஞ்சையில் கைப்பொம்மை ஆட்சி நடத்திவந்த சரபோஜி மன்னரது அறிவுப்பசியின் காரணத்தால் அவர் சேகரித்த பலவிதமான ஐரோப்பிய புத்தகங்கள் (ஆங்கிலத்தில் மனித உடலமைப்பு, ஜெர்மன் அகராதி) என சுவையான பொக்கிஷங்களை தஞ்சை சரசுவதி மகால் நூலகத்திலுள்ள காட்சியகத்தில் காணலாம். அவற்றுடன் சில விஷமமான வரைபடங்களும் கண்ணில்பட்டன.

அப்படங்களில் பாவப்பட்ட கைதிகளை பார்க்கவே ரொம்ப கஷ்டமா இருந்தது. கழுத்து மற்றும் கை சுற்றிலும் சங்கிலி, மேலும் தடிச்சங்கிலியால் உடலோடு இணைக்கப்பட்ட பாறாங்கல் என நிறைய கொடுமைப்படுத்தும் விதங்களை கேள்விப்பட்டிருக்கிறோம். அங்கே இருந்தவற்றுள் சில சித்திரவதைக்கலையின் உச்சம்! இவையெல்லாம் பழங்கால சீனா-வில் தண்டனைகளாக வழக்கத்திலிருந்த முறைகள் என்று ஒருவர் விளக்கினார்.

'Tomorrow Never Dies' திரைப்படத்தில் வில்லனிடம் பிடிபட்ட பாண்டை கொடுமைப்படுத்தப் போவதாக மிரட்டி சில மேட்டர்களை காட்டுவார்களே! அதுமாதிரி அணுவணுவாய் சித்திரவதை செய்ய கையாளப்படும் இம்முறைகளை கவனித்தபோது, இத்தகைய arcane விஷயங்களில் சீனா பழங்காலத்திலிருந்தே சித்திரவதைக் கலையில் ஆராய்ச்சி செய்துவந்திருக்கிறார்கள் எனப் புரிந்தது.

ரெண்டு காலையும் சேர்த்து வைக்கவே இடம் பெராத அளவுக்கு ஒரு சின்ன கூண்டு, அதுக்குள்ள ஒரு ஆளை பணியவெச்சு மூடிவிட்டிருந்தார்கள்! திருச்செந்தூர் செந்திலாண்டவர் சன்னதிக்குப் பின்னாடி ஒரு சின்ன பாதைக்குள் போனால் பஞ்சலிங்கம் இருக்குமே!, அந்த பொந்துக்குள் ஒரு நிமிஷம் குனிஞ்சு போயிட்டு வரத்துக்குள்ளயே தாவு தீர்ந்துபோன எனக்கு இதையெல்லாம் பார்த்தபோது இந்தியா நிஜமாவே 'புண்ணிய பூமி'-தான் என்று தோன்றியது.



















மிகவும் ஆச்சரியத்தை ஏற்படுத்திய ஒரு செயல்முறை: The Water Torture. கைதியை படுக்கப்போட்டு அசைய முடியாதபடி கட்டிவிட்டு, அவன் நெற்றியின் மேல் சிறு சிறு இடைவேளைகளில் தண்ணீர் துளிகளை ஒவ்வொன்றாக சொட்டச் செய்வது! இதை உங்க வீட்டுல செஞ்சுபார்த்துட்டு ‘அப்படி ஒன்னும் பெரிசா இல்ல'-னு சொல்லாதீங்க. படிப்பதற்கு சாதாரணமாக (!) தோன்றினாலும், சற்று சிந்தித்துப்பார்த்தால், விடாது சொட்டும் தண்ணீர் துளிகளால் ஏற்படக்கூடிய மன உளைச்சலை நினைக்கவே பயமாக இருக்கிறது. தண்ணீர் சொட்டுவதால் ஏற்படும் எரிச்சல், அதுக்கு மேல கை காலை அசைக்கமுடியாத நிலை, இதுக்கெல்லாம் மேல, நம்ம கை கால்களை அவிழ்த்துவிட யாருமே வரமாட்டாங்க என்கிற நினைப்பையும் சேர்த்துக்கொண்டு யோசித்தால் விபரீதம் புரியும்!



இந்த கொடுமையெல்லாம் மூன்றாம் நூற்றாண்டின் 'ஜின்' அரசாட்சியிலேயே (265 - 420) பயன்பாட்டில் இருந்தன. மேலும், மூச்சு விடமுடியாத அளவுக்கு ‘கிச்சு கிச்சு Torture' வகைகளும் இருந்தது. இதில் ஒரு improvisation - கிச்சு அண்ட் அரிப்பு combo! கிச்சு மூட்டிவிட்டு அடுத்து காலில் பயங்கர அரிப்பு ஏற்படுத்தக்கூடிய சில சமாசாரங்களை தேய்த்துவிடுவது. அது ஓய்ந்ததும், மறுபடியும் பல்லெல்லாம் கொட்ட கிச்சு கிச்சு!

சவுக்கு மரம் அதிகம் விளைந்ததால் வந்த வினை - ‘சவுக்கு அடி'. மெல்லிய சவுக்கென்றால் 10 முதல் 50 விளாசல்கள். தடி சவுக்கு தண்டனை 100-ஐத் தொடும். வெவ்வேறு தவறுகளுக்கு கொடுக்கப்பட்ட சவுக்கு அடி எண்ணிக்கையை பார்ப்போமா?
1. சட்டப்படி தீர்ப்பு வழங்காத நீதிபதி - 30
2. தீ விபத்தின்போது உதவாமல்/தெரிவிக்காமல் இருந்தால் - 20
3. மப்புல மூணாவது மனுஷன் வீட்டுக்குள் ராத்திரி நுழைந்தால் - 40
4. கன்னா பின்னாவென்று கண்டவர் மீது அம்பு விட்டால் - 60
5. கடனை அடைக்கத் தவறினால் - 60
6. சூதாட்டம் - 100 (இதில் பணயப்பொருள் உணவு அல்லது தண்ணீர் என்றால் விலக்கு. மேலும் ஆட்டம் வில்வித்தை அல்லது martial arts என்றாலும் விலக்கு உண்டு)

இதையெல்லாம் ‘டாங்' அரசின்போது (618 - 907) சட்டபுத்தகங்களிலேயே ஏற்றிவைத்தார்கள். இந்த கொடுமைகள், உடல் உள்ளம் இரண்டையுமே துன்புறுத்தும் நோக்கத்துடன் உருவாக்கப்பட்டவையே! அதிலும், நான் குறிப்பிடாத பல முறைகள், கைதிகளின் பிறப்பு உறுப்புக்களுடன் தொடர்புடையவை! பெரும்பாலானவற்றின் இறுதி விளைவு, கைதிகளின் பரிதாப இறப்பில்தான் முடிந்தது என்று உங்களுக்கு விளங்கியிருக்கும்.

இம்மாதிரி கொடுமைகள் இந்த காலத்தில் கூட நவீனமயமாக்கப்பட்டு அந்நாட்டு அரசு வழக்கத்தில் இருக்கின்றனவோ என்னவோ!

இணைக்கப்பட்டுள்ள படங்கள் 18ஆம் நூற்றாண்டில் வெளியான ஒரு புத்தகத்திலிருந்து எடுத்தவை.

3 comments:

Anonymous said...

i heard that LTTE put sharp pencils in ears in two sides and put a strong clap between two, the brain will collapse and the person immediatly killed, is it correct?

கருப்பன் (A) Sundar said...

நினைத்துப் பார்க்கவே கொடுரமான தண்டனைகள் இன்னும் பல இருக்கின்றன. இருப்பினும் படத்தோடு கொடுக்கப்பட்ட விளக்கங்கள் சூப்பர்.

தெமுஜின்/Temujin said...

நன்றி, கருப்பன்.